Un abbraccio!

Nu we te maken hebben met “distanza sociale” zal het van een echte “abbraccio” niet komen.

Abbraccio betekent “omhelzing”, maar je gebruikt het ook aan het einde van een brief als je “veel liefs” wilt zeggen. En dat mag natuurlijk weer wel! Voor een Italiaan is zo’n afsluiting van een brief dus minder intiem dan wij Nederlanders zouden kunnen denken. Zien jullie het woord “braccio” = arm terug in het woord?

Varianten zijn “abbracci”, “tanti abbracci”, “un caro abbraccio”.

De “abbraccio” van de foto is ook niet bepaald een echte omhelzing. Dit beeld van de Sabijnse Maagdenroof in de Loggia dei Lanzi in Florence werd gemaakt door de Vlaamse beeldhouwer Jean de Boulogne in het midden van de 16^e eeuw. Zijn naam is veritaliaanst naar Giambologna. Hij was geobsedeerd door het menselijk lichaam en maakte beelden met overduidelijke spieren in gedraaide poses.

Het beeld laat zien hoe een Romein een Sabijnse vrouw ontvoert. De legende vertelt namelijk dat Rome, na de stichting door Romulus, flink groeide maar dat er weinig vrouwen woonden. Om dit tekort aan te vullen, bedacht hij een list. Hij nodigde de Sabijnen, zijn buren, uit als gasten op een evenement in Rome. De Sabijnen kwamen massaal opdraven, mét hun maagdelijke dochters. Deze 683 jonge vrouwen werden allemaal gevangen genomen en de Sabijnse mannen mochten ongedeerd ontsnappen. Toen de Sabijnse mannen een jaar later zich wilden wreken en de vrouwen terug wilden halen, troffen zij de vrouwen gezellig met hun nieuwe echtgenoten aan, zelfs met een flink aantal baby’s! Blijkbaar was het toch wel tot een echte “abbraccio” gekomen tussen de Romeinen en de Sabijnse vrouwen.

De vrouwen zorgen tenslotte voor verzoening tussen de twee strijdende partijen en zo kon Rome weer groeien.

Un abbraccio a voi tutti!