Ott-dog con checiap.

De Italiaanse uitspraak is niet zo ingewikkeld. Er wordt gezegd dat alles zo uitgesproken wordt als het geschreven is. Dat is misschien wat al te simplistisch uitgedrukt, maar er zijn maar weinig bijzonderheden.

Voor Nederlanders is het even wennen dat er een harde en een zachte c bestaan: casa (kaasaa) en città (tsjietaá). En dat er soms een i wordt gebruikt om de c weer zacht te maken: bacio (baatsjoo). Ook wordt de h gebruikt om de klank weer hard te maken: pacchi (páakkie).

Ditzelfde gebeurt bij de g, hard in het woord grande, zoals in het Engelse good, en zacht gentile (dzjèntielee). Met soms weer de i erbij als zachtmaker: giorno (dzjoornoo). Of de h als hardmaker: laghi (laagie met een engelse g).

Voor Nederlanders is het even opletten dat de ch dus altijd als een k uitgesproken wordt. De letter k hebben ze zelfs niet!

En als je sch ziet staan is dat niet de klank die in Scheveningen zit, maar een sk klank.

De waarschijnlijk Chinese uitbater van dit eettentje in Italië had er ook wat moeite mee, zie foto. De h wordt nooit uitgesproken, maar om het dan maar niet te schrijven…… En als we het woord checiap uitspreken zoals het volgens de Italiaanse regels hoort, dan blijkt het om een hotdog met ketchup te gaan. Of zou de kok er toch ketjap op doen?