Che tipo di pane vuole?

Vers brood kun je kopen bij de bakker: il panificio, il fornaio of il forno genoemd. Maar ook bij kleine alimentari, kruideniertjes of in de grote supermarkt op de afdeling panetteria.

Brood koop je per gewicht, al peso. Je kunt er ook voor kiezen een half of kwart brood te nemen. De bakker snijdt dan een stuk voor je af dat wordt gewogen. Iedere streek kent natuurlijk zijn eigen broodsoorten, maar er zijn ook meer “universele” soorten.

Il pane casereccio is een algemeen witbrood met een stevige knapperige korst. Wanneer de vorm rond is heet het una pagnotta, langwerpig un filone. Als het plat is noem je het piatto.

In Toscane is het pane toscano zonder zout bereid, ideaal om langer te bewaren én om te eten met hartige zaken. Kijk maar eens naar de foto van de heerlijke bruschette. Dit gebruik stamt nog uit de tijd dat de inwoners van Toscane hoge belasting over zout moesten betalen. Dan eet je toch gewoon brood zonder zout; scheelt in de kosten en met zoute dingen erbij is de smaak in evenwicht!

Pane all’olio is wat zachter van korst en vaster van binnen, want er is olie aan het deeg toegevoegd.

Il pane integrale is volkorenbrood, maar dat is nooit zo donker als bij ons.

Soms kun je bij de bakker ook een lekker stuk pizza bianca of focaccia / schiaccia af laten snijden. Al dan niet met olijven. Proef ook eens de kleine pizzette.

Italianen zijn erg kieskeurig wat brood betreft. Voor hen is het summum brood gemaakt met farina macinata a pietra, van meel dat met molenstenen is gemalen. Ieder heeft zo zijn lievelings-leverancier en ze rijden er graag een paar kilometers voor om.

 En wat is er nou lekkerder dan een vers stuk brood, alleen met wat olijfolie en zout! Opgelet: in Italië eet men brood bij de warme maaltijd, maar niet bij het primo, de pastagerechten, alleen bij het hoofdgerecht. Kijk maar wat je met dit advies doet, het is toch heerlijk om fare la scarpetta en met een stukje brood de pastasaus van je bord te vegen, ook al is dit “verboden”.